De Cyrus Cylinder (539 v.Chr.)

In 539 v.Chr. werd de stad Babylon veroverd door de legers van Cyrus de Grote, de eerste koning van het oude Perzië (nu Iran). Maar niet zozeer deze verovering, maar vooral wat hij daarna deed, werd een belangrijke stap vooruit voor de Mensheid. Cyrus de Grote liet alle slaven vrij, verklaarde dat iedereen het recht had zijn eigen religie te kiezen, en bepaalde dat er rassengelijkheid moest zijn. Deze en andere decreten werden in Akkadisch schrift vastgelegd op een cilinder van gebakken klei.

Deze oude stenen rol, die tegenwoordig bekend staat als de Cyrus Cilinder, wordt nu beschouwd als ’s werelds eerste handvest voor de mensenrechten. Het is in alle zes officiële talen van de Verenigde Naties vertaald en de inhoud ervan komt overeen met de eerste vier artikelen in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

De Verspreiding van Mensenrechten

Vanuit Babylon, het idee van mensenrechten verspreidde zich snel van Babylon naar India, Griekenland en uiteindelijk naar Rome. Daar ontstond het concept van een “natuurwet”, gezien het feit dat mensen gedurende hun leven uit zichzelf al bepaalde ongeschreven wetten schenen te volgen. Romeinse wetgeving was dan gebaseerd op rationele ideeën die uit de praktijk voortkwamen.

Documenten waarin individuele rechten staan vermeld, zoals de Magna Carta (1215), de Petitie van Recht (1628), de Amerikaanse Grondwet (1787), de Franse Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger (1789), en de Amerikaanse Bill of Rights (1791) zijn de voorlopers van de mensenrechtendocumenten van vandaag.