Een korte geschiedenis van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens
Een Korte Geschiedenis van
Mensenrechten
De Verenigde Naties (1945)
In april 1945 kwamen afgevaardigden uit 50 landen vol optimisme en hoop bijeen in San Francisco. Het doel van de Conferentie van de Verenigde Naties was om een internationale organisatie op te richten om de vrede te bevorderen en toekomstige oorlogen te voorkomen. De idealen van deze organisatie waren uiteengezet in het voorwoord van het beoogde handvest: “Wij, de volkeren van de Verenigde Naties, zijn vastbesloten om toekomstige generaties te behoeden voor de verschrikkingen van oorlog, die de mensheid al tweemaal tijdens onze generatie onnoemelijk veel leed heeft bezorgd.”
Het handvest van de nieuwe Verenigde Naties organisatie werd van kracht op 24 oktober 1945, een datum die elk jaar wordt herdacht als de Dag van de Verenigde Naties.
De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (1948)
In het voorwoord en in Artikel 1 verkondigt de Verklaring ondubbelzinnig de inherente rechten van alle mensen: “Terzijdestelling van en minachting voor de rechten van de mens hebben tot barbaarse handelingen geleid, die het geweten van de mensheid geweld hebben aangedaan. Terwijl de komst van een wereld waarin de mensen vrijheid van meningsuiting en geloof zullen genieten, en vrij zullen zijn van vrees en gebrek, is verkondigd als het hoogste ideaal van ieder mens…Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren.”
De lidstaten van de Verenigde Naties verbonden zichzelf tot samenwerking om de dertig artikelen van de mensenrechten te bevorderen, die voor de eerste keer in de geschiedenis waren samengebracht en geordend in één enkel document. Als gevolg hiervan zien we dat veel van deze rechten, in verschillende vormen, vandaag deel uitmaken van de grondwetten van democratische landen.